συνεκφορώ

-έω, ΜΑ

μσν.

λαμβάνω πόρους ταυτοχρόνως («μεγάλας ὠφελείας... ἐκ τῶν βασιλικῶν ταμείων συνεκφορήσαντα», Λέων Δ.)

αρχ.

μεταφέρω έξω μαζί («οὐκ ὀλίγα τῶν ἐπίπλων... συνεκφορήσαντες», Ηλιόδ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + ἐκφορῶ «μεταφέρω έξω»].